The Drones and the Little Dug.

Deze twee schilderijen vormen een duo. Strikt vertrouwelijk of de drone, is de buddy van het kleine eendje. Deze twee schilderijen tonen mijn overgang van zacht naar bruut, van zachtaardig transparant naar graffiti stijl.

Om uit te schreeuwen wat een klein eendje NIET doet. Zo is HSP. Ze kunnen soms niet meer wenen, soms wel. Soms hebben ze geen stem meer, kunnen ze niet meer praten, dan bestaat er gelukkig de kunst, het uiten op een kunstzinnige manier.

Deze twee schilderijen zijn allebei abstract. Alleen geven woorden er een iets realistischer tint aan. ‘De Drones’, of ‘Strikt Vertrouwelijk’ gaat over deze eeuw. Over deze tijden waarin veel verborgen blijft, onbegrepen blijft. We ‘weten’ niet echt wat er gebeurd is omdat het niet transparant is, niet uitgelegd wordt en zo gaan vele mensen slapen met vraagtekens, met fronsen op hun voorhoofd, met verhalen die ze zelf beginnen te verzinnen, zeker in deze tijden waar weinig tot geen contact,  mogelijk is.

Op ‘het kleine eendje’ of ‘Little Dug’, staat een grote poes en een vis met een echt holletje als oogje. Ik hou van kinderen die spontaan vertellen wat ze zien. Zo lief en schattig. Ik hou van kinderen.

Op ‘Strikt vertrouwelijk’ staat een venstertje met vier kijkgaatjes, dat zijn de raampjes uit onze deur,

Mijn schilderijen zijn extreem geschikt voor ‘Slow Art’. Het zonlicht, de temperatuur van het licht in de verschillende seizoenen, doet andere figuren oplichten en als je 3D kan kijken.

Veel plezier hiermee.

Christel